- سریال The flash -
بزرگ میشویم. واقع بین و منطقی میشویم -ناگزیریم. سلول های هیجانی مان پیر و فرسوده میشوند. دوپامین و سروتونین مان دست به عصا راه میروند. دیگر به این راحتی ها جوش و خروش در رگ و پی مان راه نمی افتد. با چیزهای کوچک به هیجان نمی آییم. چیزهایی که قبلا نیشمان را تا بناگوش باز میکرد، فقط لبخند کجی گوشه لبمان می نشاند. بله! اینها همه ساید اِفِکت هایِ بزرگ شدن است. وَ میدانی چیست؟ من هنوز بزرگ نشده ام :))) هنوز به تپیدنِ هیجان در تنم آشنایم. هنوز سریال های کمیک میبینم. و هنوز آدرنالینم با این قبیل چیزها بالا و پایین میشود. YaY :)))